এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
ষষ্ঠ সৰ্গ।
তোমাক নেদেখি তেওঁ ৰব কেনেকই?
তোমাক নেদেখি, সখি। কান্দিব মাৰাই
আউলি বাউলি হই দাৰুন শোকত
নালাগে, নোৱাৰা তুমি যাব বনলই
মোৰে সতে আজি সখি! মনৰ বেগত।
আকউ আহিম, সখি।” কয় গোলাপিয়ে
"উলটি আহিম থই তোমাক বনত।
এই বুলি, তুলি আনি টোপনীৰ পৰা
সকলোটী কলে কথা, মাকৰ আগত।
দিলে মাকে অনুমতি। চেনেহী গোলাপী
গল পমিলীয়ে সতে ৰানীৰ লগত
এখুজি দুখুজি কৰি অৰণ্যৰ ফালে
শোক দুখ তাপ লাই হিয়াৰ মাজত,।
![কমতাপুৰ ধ্বংস কাব্য (page 65 crop)](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/da/%E0%A6%95%E0%A6%AE%E0%A6%A4%E0%A6%BE%E0%A6%AA%E0%A7%81%E0%A7%B0_%E0%A6%A7%E0%A7%8D%E0%A6%AC%E0%A6%82%E0%A6%B8_%E0%A6%95%E0%A6%BE%E0%A6%AC%E0%A7%8D%E0%A6%AF_%28page_65_crop%29.jpg/130px-%E0%A6%95%E0%A6%AE%E0%A6%A4%E0%A6%BE%E0%A6%AA%E0%A7%81%E0%A7%B0_%E0%A6%A7%E0%A7%8D%E0%A6%AC%E0%A6%82%E0%A6%B8_%E0%A6%95%E0%A6%BE%E0%A6%AC%E0%A7%8D%E0%A6%AF_%28page_65_crop%29.jpg)