সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:কমতাপুৰ ধ্বংস কাব্য.djvu/২৫৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮২
বিৰহিণী বিলাপ কাব্য।

কৰিম অকলে বহি সেই মূৰ্ত্তি সাধনা।
মধুময় সেই নাম
হিয়াত জপিম নিতে,
পূৰ্ণ হ’ব আশা মোৰ পূৰ হ'ব কামনা॥

অস্ত হলে ভৱলীলা

তেওঁৰ পাৱৰ ধূলা
আপোন শিৰত তুলি কৰি ল’ম থাপনা।
দেখোঁতে দেখোঁতে যেন
প্ৰাণ পখী উৰি যায়,
আৰু যে নালাগে একো, এয়ে মাথোঁ কামনা।

(পদুম)

সংসাৰ পুখুৰি তই
শোভাৰে ভৰাই লই
ফুলিছ পদুম ফুল! অনন্ত শোভাত!
কিন্তু কিয় দিছ দুখ অভাগীৰ গাত!

আকাশৰ মাজে হাঁহে

ৰঙ্গচুৱা বেলিটিয়ে
(পৰাণৰ স্বামী তোৰ);—তই দেখা পাই
বিদ্ৰুপি হাঁহিছ মোক? দয়া মায়া নাই?

*
  *  *
*
  *  *