সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:কমতাপুৰ ধ্বংস কাব্য.djvu/২২৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৯
চতুৰ্থ সৰ্গ

মোৰ দুখ দেখি,
হাঁহে জোন বেলী,
মিচিকীয়া আজি হাঁহিছে তৰা,
মোৰ দুখে দুখী
তয়েহে, ঐ চকু!
তয়েহে সদাই চকুলো-ভৰা॥


জানো তোৰ চকু!
কোমল অন্তৰ
পৰৰ দুখত কান্দিছ তই।
দুখিত মনেৰে
ব্যাকুল প্ৰাণেৰে,
পৰৰ দুখত বলীয়া হই।


জানিবি, ঐ চকু!
পূৰ্ব্ব জনমত
কিবা পাপ কৰি আহিলো মই!
সি পাপে সদাই
নিতে কন্দা মোৰ,
কিন্তু কিনো পাপ কৰিলি তই?


তোৰ যে অন্তৰ
সদাই পবিত্ৰ,