সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:কমতাপুৰ ধ্বংস কাব্য.djvu/২১৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪১
তৃতীয় সৰ্গ।

জীৱন জুড়োৱা বুকুৰ ধন?
পামনে আকউ
পামনে পিন্ধিব’
হেম-হাৰ মোৰ স্বামী ৰতম?

“কেলেলে-কেলেলে”

কৰি তই, কোৱা!—
ঘৰৰ কাষৰ গছত পৰি
কই ফুৰ সদা
‘‘আলহি আহিব”
—লোকৰ আগত থমক ধৰি॥

নকৱ কিয়নো,

কলীয়া কাউৰি!
মোৰো ওছৰত গছত পৰি
“নাকান্দা আইতি!—
আহিব তোমাৰ
স্বোৱামী ৰতন এতিয়া লৰি”?
 * * * * *
 * * * * *

কইযা কাউৰি!

মোৰে মূৰ খাৱ!
পাৰ যদি তই যাত্ৰা তেওঁৰ।