এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫
কবিতা-কুসুম৷
1.jpg)
মইনা সোণাই বুলি
কত চুমা খাই,
মৰমতে চোৱাঁ আয়ে
কেনে পমি যায়;
বেথাৰে বুকত আয়ে
লয় সুমুৱাই,
আতউ পুতউ কৰি
পিয়াহ খুৱাই।
আদৰ সাদৰ কৰি
খুৱাই ধুৱাই৷
ডাঙৰ কৰিলে তেওঁ
বহু যতনাই।
লৰাৰ লগত মৰা
মাকৰ নিচিনা,
পৃথিবীত আছে কোন
আৰু তেনে জনা।
২
