এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
অতৃপ্তিত অশান্তিৰ ঘৰ;
অশান্তিয়ে অসুখ বিলায়।
অসুখত বিচাটৰ ৰাশি;
জীৱনৰ সোঁত বৈ যায়।
সংসাৰত তৃপিতিৰ আশা,
মৃগতৃষ্ণা মৰীচিকা প্ৰায়,
বিচাৰি বিশ্ৰান্ত; কতো নাই;
শান্তিধাম মাত্ৰ শান্তিৰ ঠাই॥
ইৰ্ষা দ্বেষ মেঘৰ ওন্দোলে
মনাকাশ এন্ধাৰি পেলালে।
মোহ-তম বিষম অজ্ঞানে
তত্ত্বজ্ঞান-সূৰুয ঢাকিলে।
ক্ষন্তেকীয়া মেঘৰ আন্ধাৰ;
যুগমীয়া তত্ত্বজ্ঞান-ৰবি।
যুগমীয়া এৰি ক্ষন্তেকীয়া!
মণি এৰি কাঁচ কি কৰিবি?
১৮৩৩ শক।
শাওণ, হাওড়া।
