পৃষ্ঠা:কদম-কলি বেজবৰুৱা.pdf/৫৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৪
কদম-কলি

মোৰ নামটো ভোটা-তৰা, মোৰ যহটো ৰৌ;
মোৰ গুণৰ কীৰ্ত্তন কৰ, শুনিছ নে ঔ!
নহলে দিম গালি পাৰি, পিছত মাৰিম খোচ।
উভতি ধৰিলে যদিও ভয়ত খাম কোচমোচ॥
 নহয় নে বাৰু হাঁহি উঠা?

আগৰ তৰপ ডাঙৰীয়াক ভেমৰ বাবে হাঁহো;
কিন্তু মই ডাঙৰ হৈ তাৰো ওপৰত বহোঁ।
এফ-এ ফেল, “বিয়ে পাছ” বিদ্যাৰ টোপোলা।
নৈতিক বলত বাঁহৰ চুঙা গোটেই ফোপোলা॥
 নহয় নে বাৰু হাঁহি উঠা?

এচিকটা ক্ষমতাতে ঢোল-ওফন্দা দিওঁ;
“দেউতা ঈশ্বৰ” নুবুলিলে হওঁ উতলা ঘিউ;
আগৰ বৰৰ দুখীয়া পালে পোটক তোলো মই;
অসমীয়া নতুন হাকিম মোকে বুলি কয়॥
 নহয় নে বাৰু হাঁহি উঠা?

দেশোদ্ধাৰৰ এক নম্বৰ, পেট্ৰিয়ট পকা;
ভাষা-নাৱৰ গুৰি-বঠা গদ্য পদত চোকা।
কলিকতাত ৰিফৰ্ম্মৰ, অসামত বেঁকা;
গা নুধুই চাহ নাখাওঁ, নাখাওঁ বৈনাইৰ হোকা॥
 নহয় নে বাৰু হাঁহি উঠা?