এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
২২
কদম-কলি
নৈ বৈ যায় কুল্ কুল্ কুল্
সুদূৰত বাজে বাঁহী;
চকোৰ উন্নত পি পি চন্দ্ৰামৃত,
আৰু মতলীয়া কবি;
‘প্ৰিয়তমাৰ প্ৰেম- চিঠি এই পাম’
ময়ো মতলীয়া ভাবি।
প্ৰিয়া হে!-
কলে বুকু ফাটি যায়,
চাওঁতে চাওঁতে সকলো আশাত
আকউ পৰিল ছাই!
পূৰ্ণিমাৰ ৰাতি আউসী আন্ধাৰে
প্ৰভেদ আছেনে কিবা?
জ্বালামুখী গিৰি আৰু মোৰ হৃদি,
বিভিন বুজাই দিবা।
১৮১৪ শক।
১৮ নং শোভাৰাম বসাকৰ লেন,
কলিকাতা।
