এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
৫
কদম-কলি
৪
সৰ্ব্বনাশ! পৰিল তাত! চুমাও খালে!
বাইটী, মোৰ যূতি ফুলত চুমা দিলে!
৫
যূতি হেৰা, মই আজি চিনিলোঁ তোমাক!
যূতি সখী, মই আৰু চিনিলোঁ তোমাক!
কেৱলে মোক অতদিন দি আছিলা ফাকি,—
“তোমাকে হে ভাল পাওঁ মৰমৰ সখী। ”
৬
ইস! মোকেই হে ভাল পোৱা ’মৰমৰ সখী’!
যাতেমানে মিছা কথা!—এনে মিছলীয়া।
অ—আজলী সখীক পাই ভাল ফাকি দিয়া!
এতিয়া হে জানিলোঁ তোমাৰ চতুৰালি।
আগত নহলে জানো কত পাৰা গালি॥
ইঃ—তোমাকেই হে চুমা খাম, জীওঁ যতদিন;
তোমাৰেই হে উমলিম, দুইৰো নাই ভিন।
৭
এটাইবিলাক ফাকি; এটাইখিনি মুখৰ মহলা।
মই হেন সখীক এৰি ভাল সখী পালা!
ভাগ্যে মই দেখিলো দেখি হে;
নাইবা আৰু কত ভুৱা দিলাহেঁতেন হে৷
বাৰু সখী, বাৰু তোমাৰ চিত!
পেটত একে কথা, নাজানো কিঞ্চিৎ।
