এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫
কদম-কলি
৪
সৰ্ব্বনাশ! পৰিল তাত! চুমাও খালে!
বাইটী, মোৰ যূতি ফুলত চুমা দিলে!
৫
যূতি হেৰা, মই আজি চিনিলোঁ তোমাক!
যূতি সখী, মই আৰু চিনিলোঁ তোমাক!
কেৱলে মোক অতদিন দি আছিলা ফাকি,—
“তোমাকে হে ভাল পাওঁ মৰমৰ সখী।”
৬
ইস্! মোকেই হে ভাল পোৱা ‘মৰমৰ সখী’!
যাতেমানে মিছা কথা!—এনে মিছলীয়া।
অ—আজলী সখীক পাই ভাল ফাকি দিয়া!
এতিয়া হে জানিলোঁ তোমাৰ চতুৰালি।
আগত নহলে জানো কত পাৰা গালি॥
ই:—তোমাকেই হে চুমা খাম, জীওঁ যতদিন;
তোমাৰেই হে উমলিম, দুইৰো নাই ভিন।
৭
এটাইবিলাক ফাকি; এটাইখিনি মুখৰ মহলা।
মই হেন সখীক এৰি ভাল সখী পালা!
ভাগ্যে মই দেখিলো দেখি হে;
নাইবা আৰু কত ভুৱা দিলাহেঁতেন হে।
বাৰু সখী, বাৰু তোমাৰ চিত!
পেটত এতেক কথা, নাজানো কিঞ্চিৎ।
