এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১৩০
কদম-কলি
পুৰোৱাঁ প্ৰেমেৰে হেৰা হৃদয় তোমাৰ
মানুহক, ঈশ্বক দিয়া উপহাৰ॥
* * *
সুফল নাপালা বুলি নিৰাশ নহবা।
আহিব এদিন সি নিশ্চয় জানিবা॥
কৰ্ম্মফল আশালই নকৰিবা মন।
ঈশ্বৰত সমৰ্পিবা ফল আৰু বন॥
কাম কৰিবৰ তোমাৰ অধিকাৰ আছে।
ফল দান ঈশ্বৰে হে হাতত ৰাখিছে॥
* * *
যি প্ৰেমৰ লৰচৰ, সি প্ৰেম নহয়।
যি ভক্তিত ভাজ আছে, ভক্তি কোনে কয়?
* * *
ধন নাই? হানি নাই ভাত।
আনন্দৰ উৎস যে হিয়াত॥
* * *
সকলোকে প্ৰেম দিয়া, অল্পক বিশ্বাস।
সপোনতো নিচিন্তিবা কাৰো সৰ্ব্বনাশ॥
* * *
