এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
কদম-কলি
বাঙলী আইতা মোৰ কলৈ নো গলি?
চেনেহৰ তিলকাক কাৰ বুকুত দিলি।
গোয়ে তিলাইকে অনাথী কৈলে।
ওপজাই তাইক মাথে। যমলৈ দিলে।
উঠ আই ৰাঙলী নাবি এৰি।
মোকো তোৰ লগতে লৈ যা মাৰি।
কিনো পাপ কৰিলে। একো নাজানে॥
হে মোৰ প্ৰভুদেউ সদায় মই কালো।
ইত্যাদি।
শাওণ, হাওড়া।
ৰেণুকা।
পৰিছা যি অৱস্থাত তাতে হোৱা, সুখী।
চেষ্টা কৰি ভাল হোৱা ৰং কৰ। সখি।
চিন্তা যদি পৰিণত নকৰা কাৰ্যত
স্বপ্নৰ নিচিনা তাক মানিবা মনত।
