এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
অপতৃণ
কবিতাহীন জীৱন মৰাশৰ দৰে
প্ৰাণহীন
কোনো গান নাই
মাথোঁ এটি যন্ত্ৰ
মানৱ যন্ত্ৰ
হৃদয়হীন
তেওঁলোক অন্ধ
পৃথিৱীৰ সৌন্দৰ্য
তেওঁলোকে নেদেখে
পৃথিৱীৰ মাধুৰ্য
তেওঁলোকে অনুভৱ কৰিব নোৱাৰে
কাৰণ, তেওঁলোক একো একোটা মৰাশ
যিয়ে মাথোঁ উশাহ লয়
নিজীয়ে
সংজ্ঞাহীন জীৱন তেওঁলোকৰ বাবে
অস্তিত্বহীন সকলোবোৰ
মূল্যবোধ বুজে মাথোঁ যান্ত্ৰিকতাৰ
তেনেকৈয়ে শেষ হৈ যায় জীৱন তেওঁলোকৰ
গান হীন শৰীৰবোৰৰ মৃত্যু ঘটে॥
এখন উমাল চাদৰ / ১৭