বয়সস্থ দুই-এজনে আক’ প্ৰয়োজনতকৈ বেছি ভলিউমত কাৰোবাৰ লগত ফোনত কথা পাতিছে।
তেওঁলোকৰ ঘৰুৱা কথাবোৰ আনক কিয় শুনাইছে বাৰু!
মতা মানুহখিনিৰ বিপৰীত দিশত থকা মহিলাৰ শাৰীটোত দুই-এগৰাকীয়ে আক’ হকে-বিহকে হাঁহি হাঁহি নিজৰ মাজতে কথা পাতি আছে। ভালেই কৰিছে।
তেওঁলোকৰ মাজত নৱ-বিবাহিতা যেন লগা এগৰাকীৰ কাণৰ ডুলযোৰ তেওঁৰ হাঁহি আৰু কথাৰ তালে তালে যেন নাচিহে আছে। ধুনীয়া লাগিছে।
তেওঁৰ শিৰৰ সেন্দুৰকণহে পিছে চুলিৰে ঢাক খাই আছে। ফেশ্বন?
‘চাওঁ, ৰিচিপ্টখন দিয়ক!’
হঠাৎ, কাণত আহি পৰা কথাকেইটা শুনি তাৰ মনটো ভাল লাগিল।
পইচাকেইটা লৈয়েই কাষৰ চকীখনত বহি লৈ সি হিচাপ কৰিবলৈ লাগিল।
নহ'লে, কেতিয়াবা মানে, ফটা-চিটা টকাও আহে। পিছত ঝামেলা হয়গৈ।
‘ভিনদেউ, আপোনাৰ হ'লগৈ? মই আক’ আহিছোঁহে!
আৰে, এইজনী দেখোন ইয়াতো ওলালহি!
এৰা, ওলাবহি পাৰে। আজিৰ দুনিয়াত পইচানো কাক নালাগে!
হাঁহিবলৈ চেষ্টা এটা কৰি তাইৰ পৰা বিদায় লৈ সি তললৈ নামি আহিল।
এইবাৰ সি আগবাঢ়িল ৰাস্তাৰ সিপাৰৰ গেলামালৰ দোকানখনৰ ফালে।
তাৰ চোলাৰ জেপত পাকঘৰৰ দৰকাৰী সামগ্ৰীৰ এখন দীঘলীয়া তালিকা!
দোকানত থাকোতেই পকেটৰ ফোনটো বাজি উঠিল। মানুহজনীৰ কল।
‘এ, হেৰি কৰিবচোন! পাৰিলে মাছ অকণ..'
দেখিছানে বাৰু! এতিয়া আক’ সোমাবগৈ লাগিব সেই গোন্ধখনৰ মাজত।
তাৰোপৰি, মাছৰ বজাৰৰ মাখিসোপা যে! অসহ্য লাগে একেবাৰে!
আকৌ, বজাৰ কৰা বেগটোতে মাছখিনি নিবও নোৱাৰি।
মানুহক দেখুৱাই দেখুৱাই বাইকৰ হেণ্ডেলতে ওলোমাই নিব লাগিব।
কিবা, খাদ্য-সম্ভাৰৰ প্ৰদৰ্শনী পতা যেনহে লাগে। ভাল নালাগে দেখোন!
কিন্তু, সি হাজাৰ বেয়া পালেও নিবই লাগিব। মানুহজনীৰ ডিমাণ্ড যে!
নদীৰ বুলি কোৱা ৰৌ-মাছৰে এক কেঃজিঃৰ এটা সি বাচি ল’লেহি।
বেপাৰীয়ে যেনিবা মাছটো কাটি-বাচি একেবাৰে আজৰি কৰিয়েই দিলে।
নহ'লে, ঘৰত গৈ সি মানুহজনীৰ বলকনিখনহে শুনিবগৈ লাগিব।
মাছৰ পলিথিনটো হেণ্ডেলতে ওলোমাই লৈ সি বাইকখন ষ্টাৰ্ট কৰিলে।
এতিয়া আৰু একো নতুন লেঠা নোলালেই হয়!
২১
