এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৫
অসমীয়া মহাভাৰত।
তোক যেন ভূঞ্জন্তে নাতয় বসুমতী।
সিয়ো পাপী আছিলেক এনয় দুৰ্ম্মতি॥ ৪২৫
দেবাসুৰ মনুষ্যে নসহে যাৰ ছোট।
দম্ভ নামে দুৰাচাৰ ধুমকেতু গোট॥
দুৰাচাৰ পাপিষ্ঠ দাম্ভিক দম্ভ ময়।
দশো দিশ জিনিলেক ধৰ্ম্মত পৰায়॥৪২৬
যুদ্ধক নাপাৰি যিটো ভেটে নৃপ বৰ।
তাৰ ৰাজ্য কাঢ়ি লৈয়া পাতই কিঙ্কৰ॥
যুদ্ধ কৰি যিটো ৰাজা সমৰত ঘাটে।
তাক আনি সপুত্ৰ বান্ধৱে ধৰি কাটে॥৪২৭
পৰম দৰ্পিষ্ঠ যিটো নৃপতি প্ৰবল।
ধনুৰ্দ্ধৰ অযুত হস্তীৰ গাৱে বল॥
থিয় হুইবে দম্ভৰ আগত নাহি সহে।
তোৰ সম লক্ষেক নৃপতি দোলা বহে॥ ৪২৮
এহিমতে দম্ভৰ অনেক কাল গৈলা।
শুনা আত অনন্তৰে যেন কথা ভৈলা॥
প্ৰতি দিনে দম্ভে সমাজত বসি বোলে।
দেখিয়ো বীৰত্ত্ব মোৰ ব্ৰাহ্মণ সবলে॥ ৪২৯
বিচাৰিয়ো দেবাসুৰ মনুষ্যৰ কাছে।
মোৰ সম বলবন্ত বীৰ কোন আছে॥
