সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:উদ্যোগপৰ্ব্ব.djvu/৯৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৪
উদ্য়োগপৰ্ব্ব

ধৃতৰাষ্ট্ৰে কাকত মতাইলা বিদ্যমানে।
যি বুলিলা যুধিষ্ঠিৰে ভীমে ও অৰ্জ্জুনে॥৪২০
যুধিষ্ঠিৰে প্ৰিয় বুলিলন্ত নানা ভাবে।
অৰ্জ্জুনে বুলিলা যুদ্ধ সমৰ গৌৰৱে॥
ভীমে বুলিলন্ত ঘোৰ ঘাতুক দুৰ্ব্বাৰ।
শুনি কষ্ট মিলি গৈল সমস্তে সভাৰ॥৪২১
সিবেলাত বাক্যচয় শুনিলা কৃষ্ণৰ।
হেন জন নাহি কাৰো দিলেক উত্তৰ॥
মাধৱৰ বাক্যত সবাৰে তুষ্ট মন।
কেৱল নসহে তাক ৰাজা দুৰ্য্যোধন॥৪২২
ঘনে ঘনে উঠে বৈসে চাহে চতুৰ্দিশি।
হেন দেখি মাতিলন্ত পৰ্শুৰাম ঋষি॥
পৰ্শুৰাম বদতি শুনিয়ো ৰাজাগণ।
কাৰো বাক্য নুশুনৈ দাম্ভীক দুৰ্য্যোধন॥৪২৩
আপোনাৰ দম্ভত আপুনি যাই ক্ষয়।
শুনা আৰু দম্ভৰ কাহিনী কহো ময়॥
শুনা দুৰ্য্য়োধন মোৰ বচন সম্প্ৰতি।
দম্ভ নামে পূৰ্ব্বত আছিল নৰপতি॥৪২৪
তই যেন নমান গুৰু গৌৰৱক মনে।
সিয়ো পাপী আছিলেক এনয় দুৰ্জ্জনে॥