এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৭
অসমীয়া মহাভাৰত।
সহদেব বদতি শুনিয়ো দামোদৰ।
নকৰিবা সময়ন্তি কুৰু পাণ্ডৱৰ॥
সৰ্পে মুষে ইষ্টতা নৰহে চিৰ কাল।
আওৰ কি কৌৰবে পাণ্ডৱক দেখেভাল॥ ১৬২
চুল ধৰি দ্ৰোপদীক ঘষাই আছে আগে।
পাণ্ডৱৰ মনত কৌৰৱ আৰো লাগে॥
কৌৰবেও আমাত নেৰিবে মনে ৰাগ।
কৈত শুনি আছা এক চোঙ্গে দুই বাঘ॥ ১৬৩
বতাসৰ তুলা শসাৰ যেন ঘোল।
যুধিষ্ঠিৰ ভীম অৰ্জ্জুনৰো সেহি বোল॥
তেসম্বে নুযুজে যদি বোলো সাৰে সাৰ।
অকলেয়ো কৌৰৱৰ চিন্তি বোহো মাৰ॥ ১৮৪
তুমি মাত্ৰ সহায় হইবাহা চক্ৰপাণি।
বিগুটি কৰিবো কৌৰৱক শৰে হানি॥
সহদেৱৰ বাক্যও বিচাৰত সাৰ।
শুনি ৰাজাগণে প্ৰসংশিলা বাৰে বাৰ॥ ১৬৫
সাত্যকি বদতি দদা মোৰো এহি চিত।
কৌৰৱক মাৰিবে আমাৰ মনোনীত॥
কহে ৰাম সৰস্বতী আন কাম এৰি।
নিৰন্তৰে নৰে ডাকি বোলা হৰি হৰি॥ ১৬৬
(৪)
