এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২০৬
উদ্যোগ পৰ্ব্ব
এহিবুলি লোকে শোক কৰে নিৰন্তৰে।
সেহি বেলা গাৱ চালি উঠিলা বিদুৰে॥ ৯৫৩
বাহ্লিক কৃপক অশ্বত্থামাক আশ্বাসি।
কৰযোড়ে সমজ্যা গণৰ মুখ চাহি॥
সকল সমাজে কান্দে আৰ্ত্তৰাৱ শোকে।
খানিতেক ৰহ নেত্ৰ ভৰি চাহো তোকে॥ ৯৫৪
সমৰত হুইবে জানো আমাৰ মৰণ।
ইজন্মক লাগি দেখো তোমাৰ বদন॥
ৰহ ৰহ বুলি প্ৰজাগণে পাৰে গেৰি।
হেন দেখি বিদুৰে মনত দুঃখ কৰি॥ ৯৫৫
পাচে পশিলন্ত গৈয়া আপোন ভবন।
সি ঠানত কুন্তী যাই ভৈলা দৰিশন॥
মহাশোকে বিদুৰে কহিবে নপাৰন্ত।
হেন দেখি কুন্তী বিদুৰত পুছিলন্ত॥ ৯৫৬
আজি দেখো বাপু তুমি সত্বৰে আসিলা।
ৰাজ সমাজত কিবা আথান্তৰ ভৈলা॥
কি কাৰ্য্য মিলিল আসি সভাৰ ভিতৰ।
কি পুছিলে ৰাজা মোত কহিয়ো সত্বৰ॥ ৯৫৭
কি কাৰণে কান্দাহা নয়নে বহে জল।
শুনিয়া বিদুৰে কথা কহিলা সকল॥
