পৃষ্ঠা:উদ্যোগপৰ্ব্ব.djvu/২০৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২০৫
অসমীয়া মহাভাৰত।

শুনি সমজ্যাত বৰ উঠিল ক্ৰন্দন।
দ্ৰোণেও কান্দয় ধৰি নসহয় মন॥ ৯৪৮
অভ্যন্তৰে নাৰীৰ ক্ৰন্দন ৰোল ভৈল।
মহাশোকে গান্ধাৰীয়ে কান্দিবাক লৈল॥
বিদুৰ বিয়োগ দুঃখে অনেক কান্দিলা।
বিদুৰেও উঠি যাই দ্ৰোণক নমিলা॥ ৯৪৯
বিদুৰে তেজন্ত দেখি ফুটি যাই প্ৰাণ।
কান্দন্তে ৰহিলা দ্ৰোণ নেদি সমিধান॥
গান্ধাৰী সহিতে ভিতৰৰ যত নাৰী।
কান্দন্তে বিদুৰে বেঢ়িলেক শাৰী শাৰী॥ ৯৫০
বিদুৰৰ মুখ চাহি বোলে নাৰী গণে।
কি দোষে ইহাঙ্ক খেদে ৰাজা দোৰ্য্যোধনে॥
ধৃতৰাষ্ট্ৰ নৃপতিৰ প্ৰাণ এৰে সৰি।
আঙ্ক খেদি নৃপতি জীৱন্ত কেন কৰি॥ ৯৫১
নভৈল সুবুদ্ধি ইটো দোৰ্য্যোধন পাপ।
পাণ্ডবক খেদি দিলা হৃদয়ে সন্তাপ॥
ধৃতৰাষ্ট্ৰ নৃপতিৰ বিদুৰেসে আখি।
আঙ্ক খেদি বৃদ্ধগণে আছে কিবা দেখি॥ ৯৫২
আজিসে শ্মশান ভৈল আমাৰ নগৰি।
কি দেখিয়া লোকে বঞ্চিবেক ইতো পুৰি॥

১৮