এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২০০
উদ্যোগ পৰ্ব্ব
বৈসম্পায়ন বদতি শুনিয়ো নৰেশ্বৰ।
হেন শুনি মহাশোক ভৈল বিদুৰৰ॥৯২৩
চাই চাই আছে লোক যত সমজ্যাৰ।
নকান্দন্তে বিদুৰৰ বহে লোহ ধাৰ॥
মনত বোলন্ত কিনো অদভুত হৰি।
কৌৰৱৰ মায়ায়ে বান্ধিল জড় কৰি॥৯২৪
নুহিকি কৃষ্ণৰ বল সাক্ষাততে দেখি।
তথাপিতো কি কাৰণে খাইলে দুই আখি॥
কালে গ্ৰাসিলেক পাপী কৌৰৱ সকল।
দেখিয়ো নেদেখে পাপী মাধৱৰ বল॥৯২৫
জানিলোহো সমস্তে কৌৰব হুইবে ঠাই।
ইহাক স্মৰন্তে মোৰ প্ৰাণ ফুটি যাই॥
এহি বুলি নিশ্বাস তেজিলা অনন্তৰে।
ধৃতৰাষ্ট্ৰ ৰাজাক মতিলা ধীৰে ধীৰে॥৯২৬
শুনা দদা যদি শুভ ইচ্ছা কৰা মনে।
প্ৰাণে যদি জীৱা সবান্ধবে কুৰুগণে॥
তযু ঘোৰ অপৰাধ আছা বাট চাই।
এতো পাণ্ডৱক ৰাজ্য দিবাক যুৱাই॥৯২৭
আৰু এক কথা কহো শুনিয়ো যুগুতি।
তাৰে ৰাজ্য দিবে নপাৰিবা মহামতি॥
