এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২০১
অসমীয়া মহাভাৰত।
যাৱদেকে সুবুদ্ধি দদা নফৰে তোমাৰ।
যাৱে দোষ গোঁটক নকৰা পৰিহাৰ॥৯২৮
নিচিনা দোষক যদি চিনায়ো সম্প্ৰতি।
তোমাৰ ঘৰতে দোষ ভৈল উতপতি॥
বৰ পুত্ৰ বুলি যাক মানিয়াছা সাৰ।
পুত্ৰ নুহি দদা সেই দোষৰ ভাণ্ডাৰ॥৯২৯
ইটো কথা দদা তুমি মনে গুণি চাৱ।
ওপজন্তে কাঢ়িলেক গৰ্দ্দভৰ ৰাৱ॥
কৃষ্ণত বিমুখ ইটো দুৰাচাৰ পাপ।
বংশক বিনাশি ইটো কৰাইবে সন্তাপ॥৯৩০
কুল ৰক্ষা হেতু ইটো শৃগালক এৰি।
সিংহ সম পাণ্ডৱক আনিয়ো সাদৰি॥
কাকক এৰিলে দদা ময়ুৰক পাই।
আকে জানি পাপিষ্ঠক খেদাইবে যুৱাই॥৯৩১
দুষ্টগণ সহিতে একত্ৰ কৰি মিলি।
পাপিষ্ঠক খেদা আক দেশৰ নিকালি॥
যদি তুমি স্নেহে লাগি নপাৰাহা তাক।
তেৱে অৰ্জ্জুনৰ হাতে বন্ধায়ো ইহাক॥৮৩২
অৰ্জ্জুনৰ হাতত কপট হৌক ঠাই।
লঘুকৰি খেল আক দেশৰ ডকাই॥
