এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৭
অসমীয়া মহাভাৰত।
তথাতে অছিয় বনমালী ধনঞ্জয়।
তৈতে লাগি একদিনা চলি গৈলো মই॥
ডৰে একো দিশক নচাও চক্ষু মেলি।
মাথে বস্ত্ৰ দিয়া ধীৰে ধীৰে গৈলো চলি॥৬২
অভ্যন্তৰে পশিলো শঙ্কিত কৰি বাট।
তথাতে দেখিলে মই চাৰি খানি খাট॥
দুগ্ধ ফেন সম তুলি তাহাৰ উপৰে।
এখানি খাটত শুতিচন্ত দামোদৰে॥৬৩
আজানুলম্বিত বনমালা শোভে গলে।
মকৰ কুণ্ডল ৰবি শশি সম জলে॥
সজল জলদ সুশোভন শ্যাম তনু।
ভ্ৰুৱযুগ জলে যেন মদনৰ ধেনু॥৬৪
বিশাল বৰ্ত্তুল দেখিলোহো চাৰি হাত।
চাৰি অস্ত্ৰ ধৰিবাৰ চিহ্ণ আছে তাত॥
ঘুমতিৰ চলে নেমেলন্ত দুয়ো আখি।
গায়ে পীত বসন বিজুলি সম দেখি॥৬৫
তথাতে দেখিলো সত্যভামা দেবী আই।
কৃষ্ণৰ লগত যে আছন্ত নিদ্ৰা যাই॥
অৰ্জ্জুনৰ পাৱদেবী দ্ৰোপদীৰ কোলে।
সাদৰিয়া সুন্দৰী আচন্ত কাম ভোলে॥৬৬
