এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৪১
অসমীয়া মহাভাৰত
সি বেলাত বিদুৰৰ স্মৰিবে বচন।
অসন্তোষ কৰিবেক ৰাজা দোৰ্যোধন॥৬৪৫
শতেক ঘোটক যাৰ হৰিদ্ৰা বৰণ।
মুখ গোট পাণ্ডুবৰ্ণ শ্যাম এক কৰ্ণ॥
সুবৰ্ণৰ তাৰা থানে থানে আছে আড়ি।
তাতে চৰি যদি সহদেবে দেই ধাৰি॥৬৪৬
দেখি কুৰু সৈন্য গণে নছাপিবে কাছে।
সহদেবে ক্ৰোধে শৰ বৰষিবে পাছে॥
সি কালত দোৰ্য্যোধন অসন্তোষ মনে।
শকুনিক গালি পাৰিবেক ঘনে ঘনে॥ ৬৪৭
যি কালত মহাক্ৰোধে ক্ষত্ৰিয় কুমাৰ।
কালক উপেক্ষি যেন তক্ষপাল কৰ॥
মাতৃৰ নিকাৰ ঘোৰ স্মৰি সেহি মতে।
বাট চাই আছা দ্ৰোপদীৰ পাঞ্চ সুতে॥৬৪৮
ঘোৰ ধনু তুলিয়া পৰম কোপ মনে।
কপোত যুথক যেন পাঞ্চ গোটা সেনে ॥
ফুৰি ফুৰি নিভুলিবে কুৰু সেনা গণে।
দেখি শোক কৰিবেক পুত্ৰ দোৰ্য্যেধনে।৬৪৯
যি বেলাত অভিমন্যু অৰ্জ্জুন কুমাৰ।
বলে বীৰ্য্যে ৰূপে গুণে কৃষ্ণৰ আকাৰ॥
