এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩৫
অসমীয়া মহাভাৰত।
দৈব যোগে হেন ভৈল, যেন সূৰ্য্য অস্ত গৈল,
মাণিকক বিন্ধিলেক ঘূণে।
সৰ্ব্ব লোকে কৰে শোক, মুকুন্দ দেৱৰ লোক,
দেহ ধৰ্ম্ম মৰণৰ গুণে॥৬২০
তাহান কনিষ্ঠ ভাই, রূপে যাক সম নাই,
ৰঘু দেৱ নৃপতিৰ সুত।
নামে বলি নাৰায়ণ, দেখি যাৰ গুণ গণ,
দ্বীজ গণে প্ৰশংসে বহুত॥
কায়স্থ কুলৰ ধীৰ, ৰঘু দেৱ নৃপতিৰ,
নাৰায়ণ লক্ষ্মীতে প্ৰধান।
তান এক কন্যা জাত, ৰত্নমালা নামে খ্যাত
সুলক্ষণে নাহিকে সমান॥৬২১
ৰঘুদেৱে কন্যা চাই, পুত্ৰৰ সদৃশ পাই,
বহি নাৰায়ণ তনয়ক।
বিবাহ কৰাইলা আতি, মনোহৰ সভাপতি,
দশৰথে যিমতে ৰামক॥
ৰত্মমালা মহাদই, বলি নাৰায়ণ সমে,
প্ৰকাশিলা একত্ৰত বসি।
বন্ধুগণে জোকাৰিল, নানা বাদ্য উথলিল,
স্বৰ্গত ৰোহিনী যেন শশী॥৬২২
