পৃষ্ঠা:অসম-সন্ধ্যা.djvu/১৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
প্ৰথম সৰ্গ।

 বিদায়ৰ হাঁহিটিৰ হেঙ্গুলী বোলেৰে
দিনৰ মলিন মুখ বোলালে তপনে;
হাম্বাৰৱে ঘৰল'ই উলটিল ধেনু;
বাহত আশ্ৰয় ল'লে বিহগৰ দল।
দিনৰ আলোকমালা পমি উৰি গʼল;
লগে লগে নিশাৰাণী নামিল অৱনী;
কৰি ল'লে অধিকাৰ শূণ্য ৰাজপাট।
লগে লগে আৰতিৰ মধুৰ নিঃস্বন
উঠিল বায়ুৰ তুলি গধুৰ হিল্লোল;
সমীৰণে শীতলালে ধৰণীৰ বুকু;
বকুল-ৰজনীগন্ধা বিলালে সৌৰভ।
আকাশত সুধাকৰে দিলে দৰিশন
শান্তিৰ অমিয়া ঢালি সন্তপ্ত প্ৰাণত;
পৰশত সৰসীত হাঁহিলে কুমুদ;
এনে সময়ত মন্ত্ৰী আহোম ৰাজ্যৰ
ডাঙৰীয়া পূৰ্ণানন্দ গজেন্দ্ৰ-গমনে
ৰাজমাতৃ ভৱনত কৰিলে প্ৰবেশ।
জন্মদাত্ৰী চন্দ্ৰকান্ত-কমলেশ্বৰৰ
দীঘলা গোহাঁইৰ ভাৰ্য্যা নামত নুমলী
আছিল চ’ৰাই ৰ'ই পূৰ্ণানন্দল'ই;