এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১১
ত্ৰয়োদশ সৰ্গ
বদনে বোৱাই অশ্ৰু কৃতজ্ঞ নেত্ৰৰ,
ভিক্ষা কৰি শুভাশীষ ৰাজ-দম্পতীৰ
সানুনয়ে পুত্ৰসহ মাগিলে মেলানি।
ৰূপহী লাগিল লগ পুনু ছদ্মবেশে।
মহোল্লাসে সমদলে জয়ধ্বনি কৰি
ঊনবিংশ শতিকাৰ হ’ই বিভীষণ,
কৰিলে বদনে যাত্ৰা বিজাতিক ল’ই
শত্ৰুৰূপে বীৰদাপে নিজ গৃহল’ই।
আত্মকৃত মহাপাপে হ’ই মূৰ্ত্তিমান
নুবুজিলে স্বৰ্ণভূমি কৰিব শ্মশান;
নেদেখিলে ভবিষ্যৎ স্বাৰ্থান্ধ নয়নে।
———
ত্ৰয়োদশ সৰ্গ।
যদিওবা চন্দ্ৰকান্ত ৰজা অসমৰ,
চন্দ্ৰৰ সদৃশ মাত্ৰ আপোন কক্ষত
আলোকিত সহস্ৰাংশু মন্ত্ৰীৰ তেজত।
শাসনৰ জটিলতা, দায়িত্ব কঠোৰ,
প্ৰজাৰ মনৰ গতি, মতি বিষয়াৰ,
একোৰে সম্যক বোধ নাছিল ৰজাৰ।
পূৰ্ণানন্দ একমাত্ৰ ৰাজ্যৰ ধৰণী,—
সুচতুৰ, কৰ্ম্মযোগী, নীতিত কুশল,
মহা পৰাক্ৰমী, ধীৰ, সমৰ-নিপুণ,
