পৃষ্ঠা:অসমীয়া সাহিত্য-সম্পদ.djvu/১৩১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২৩
সখিয়তী।

 গছৰ ডালত পৰি,
 কি তানত সুৰ ধৰি,
কি সুৰ মিলাই তুমি কিবা গীত গোৱা?

 তোমাৰ ধুনীয়া ৰূপ,
 দেখি কেনে অপৰূপ,
মৰমতে পমি যাওঁ কোন তুমি কোৱা।

 কোন বিশ্বখনি কৰে,
 কিবা তুলি ধৰি কৰে,
আঁকিলে তোমাৰ ৰূপ মনমোহাকই;

 বোধকৰোঁ নিজানত,
 বহি তেওঁ মনোমত,
সজাই পৰাই দিলে এনেকুৱা কই?

 শুনাহে বিহঙ্গবৰ,
 এনে সুমধুৰ স্বৰ,
কোন বিশ্বখনিকৰে দিলেহে তোমাক ,

 পামনে পামনে দেখা,
 আছে নে কি ভাগ্যে লেখা,
দিবনে অমিয়া স্বব দিবনে আমাক?

 শুনা মৰমৰ পখি,
 ক’তনো এবিলা সখি,
কাকনো বিচৰা তুমি ইনাই বিনাই,