এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
সখিয়তী।
মৰমৰ সখিয়তী,
‘সখি ঔ’ মাতে মাতি
যেতিয়া মাতাহি তুমি গছৰ ডালত;
তোমাক চাবলৈ যাওঁ,
দেখি কত প্ৰীতি পাওঁ,
নানা ভাব কত আহি ওপজে মনত
তোমাৰ লগত থাকি,
হম কথা হিয়া বাকি,
তোমাৰেই সখী হই ফুৰিম বনত,
নেথাকিব দুখ লেশ,
ধৰিম পখিৰ বেশ,
মুকলিমূৰীয়া হই দেখিম জগত।
নানা দেশ দ্বীপান্তৰ,
ভ্ৰমি ঘুৰি নিৰন্তৰ,
দৰশি জুৰাম মোৰ মানব পৰাণ ,
সংসাৰৰ লেঠা এৰি,
নানা লীলা খেলা কৰি,
লভিম স্বৰ্গীয় সুখ কটাম জীৱন।
