এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১১৯৫
ব্ৰহ্মবৈৱৰ্ত্ত পুৰাণ।
কৃষ্ণ বিনে তাৰন্তা নাহিকে সাৰে সাৰ।
কৃষ্ণে নিবৰ্ত্তন কৰে দুৰ্ঘোৰ সংসাৰ।
ইতো পুৰাণৰ শ্লোক আতি গুৰুতৰ।
কিমতে বুজিবে আক অল্প মতি নৰ॥
এহি গুনি শিৱবংশী নৃপ মহাশয়।
শ্লোক সব ভাঙ্গিয়া কইলা পদচয়।
ধন্য ধন্য মহাৰাজা হয় নাৰায়ণ।
যিহেতু সদায়ে ধৰ্ম্মতেসে তযু মন॥
এতেকেসে বৈষ্ণৱ নৃপতি নাম খ্যাত।
সত্য শৌচ ক্ষমা দয়া আছয় যাহাত।
সদায়ে হৰিক চিন্তে নৃপতি মহন্ত।
লিখাইলন্ত পুৰাণ ভাৰত যত যত॥
ৰাত্ৰি দিনে নাম লোৱে শাস্ত্ৰ সাৰ জানি।
নাম বিনে ক্ষণেক নথাকে মহামানী।
কতেক কহিাবো তান মহাযশ ৰাশি।
যাৱে চন্দ্ৰ সূৰ্য তাৱে থাকিবো প্ৰকাশি॥
ইকথা থাকোক আপুনাৰ চিন্তা হিত।
নাম লৈয়া নিস্তাৰিয়ো দুৰ্ঘোৰ কলিত।
নাম বিনে কলিত তাৰন্তা নাহি আৰ।
বোলা ৰাম ৰাম হুয়ো সংসাৰৰ পাৰ॥
