পৃষ্ঠা:অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি v2p4.pdf/৪০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে

বিপ্ৰ দামোদৰ।
মহাভাৰত।
( আদি পৰ্ব )

দ্ৰৌপদীৰ অৰ্থে ৰাজাগণ নিবৰ্ত্তিল।
ধনুগুণ দিবাক অৰ্জ্জুনে মন দিল॥
নিৰুৎসাহ বাজাগণ দেখিয়া অৰ্জ্জুনে।
ব্ৰাহ্মণব মাঝ হন্তে উঠিলা তেখনে॥

মহাদৰ্প কবি যাই,অৰ্জ্জুন মহন্ত।
কান্ধে নৱগুণ শোভে অতি ৰূপৱন্ত।
বিপ্ৰগণে দেখিলন্ত যাহান্ত অৰ্জ্জুন।
নজানো দিব পাৰে নৰে ধনুৰ্গু‌ণ॥

এহি বুলি বিপ্ৰ সৰে মনত গুণন্ত।
কৰ্ণ শৈল্য আদি কৰি বাৰ খ্যাতিমন্ত।
আৰো বৰ বৰ ৰাজা যতেক আছিল।
ধনু্গুৰ্ণ‌ দিবাক কোনোৱে নোৱাৰিল॥

দেখিতে দুৰ্ব্বল ইতো ব্ৰাহ্মণ মহন্ত।
ধনুৰ্বিদ্যা তাস্ত্ৰ বিদ্যা একো নজানন্ত।
কেন মতে ইতো বিপ্ৰে ধনুৰ্গু‌ণ দিব।
সমজাৰ লোকে আবে আমাক হাহিব॥

যদি দৰ্প কৰি ৰঙ্গে যাহান্ত ব্ৰাহ্মণ
নুৱাৰন্ত যদি জানা দিতে ধনুৰ্গু‌ণ।
নিষেধ কৰিয়ে তেবে বিপ্ৰক যাইবাক।
অন্যো অন্যে বিপ্ৰগণে বোলে এহিবাক॥