এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১১৮৭
ব্ৰহ্মবৈৱৰ্ত্ত পুৰাণ।
তাতে বসিলন্ত কৃষ্ণ ভগৱন্ত,
সঙ্গে পাৰিষদ গণ।
বসিলা আবৰি চতুষ্পাশে বেঢ়ি
আনন্দিত হুয়া মন॥
সবে চতুৰ্ভুজ বিপৰীত ৰূপ,
শ্যাম তনু সবাহাৰে।
ৰত্ন সৃষ্টি শব্দ চামৰ ধৰিয়া,
সেৱয় চাৰি কাখৰে॥
বিনতা নন্দন হুয়া ৰঙ্গ মন,
কৃষ্ণ পাশে বসিছন্ত।
সুৰমনী গণে সেহি সভা মাঝে,
আনন্দে স্তুতি কৰন্ত॥
সভাৰ ভিতৰে বিৰাজে কৃষ্ণৰে,
প্ৰসন্ন চাৰু বদন।
হেন মুখ দেখি সবাৰে আনন্দ,
হৱে তাপ বিমোচন॥
কৃষ্ণৰ সমীপে দেৱগণ সমে,
ব্ৰক্ষা দেৱ বসিলন্ত।
ঋষি মুনি গণ আৰো যত জন,
যোগাসনে বসিলন্ত।
আত অনন্তৰে দেৱ পশুপতি,
উঠিয়া ৰত্ন ৰথত॥
বিবাহৰ থানে কৰিলা গমনে,
কিঙ্কৰ গণ সঙ্গত॥
শিৱক চাহিবে চলিলা তেখনে,
নাগৰী সুন্দৰী গণ।
জৰা যুবা বাল বস্ত্ৰ পিন্ধি ভাল,
কৰিয়া অঙ্গ মাৰ্জ্জন॥
১৫০
