এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি
দেখি আছ তান বীৰ হনুমান,
কোপ কৰি দিল দেও।
দেখিয়া সবেও ভয়েসে থাকিলা,
লক্ষিতে নাপাৰে কেও॥
বুঢ়া পাত্ৰে বোলে শুনা তুমি কথা
থাকা তুমি কোন ঠাই।
হনুমন্তে বোলে একে একে শুনা,
বৰ্ণাবোঁ তোমাৰ ঠাই॥
হনুমন্তে বোলে শুনিয়ো বোপাই
কহোঁ তযু চৰণত।
সিন্ধুৰা নগৰ মোৰ নিজ থান
থাকো গড় বহিৰত॥
বুঢ়া পাত্ৰে বোলে শুনিয়োক বাপু
কহিয়োক তোৰ নাম।
হেন শুনি কপি পাত্ৰক কহয়
মোৰ কপিবৰ নাম॥
ভাৰ্য্যা পুত্ৰ মোৰ কিছুয়ে নাহিকে
মাগি যাচি আনি খাওঁ।
তোমাৰ চৰণ সেৱা কৰি থাকোঁ
যদি অন্নে বস্ত্ৰে পাওঁ॥
বুঢ়া পাত্ৰে বোলে মোৰ পুত্ৰ বুলি
ৰাজাত নিয়া ভেটাওঁ।
হনুমন্তে বোলে কিছু দেখা নাই
তোমাৰ পাছত যাওঁ॥
নানা কৰ্ম্ম কৰি বৰ দুখ পাইলা
আমি ভৈলো তযু ভৃত্য।
পিতৃ মাতৃ মোৰ তুমিসে আটাই
কৰো মই কিবা কৃত্য॥
