এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি
পাইলা সিন্ধুকুল, সেনাৰ আন্দোল,
শুনন্তে লাগে ত্বৰাস।
পৰ্বত সমান, ঢেউ উথলিল,
যদ্যপি নাই বতাস॥
বিনা বায়ু ঢেউ, উথলিল বৰ,
অনেক দূৰক যাই।
আস্ফাল শবদে, স্বৰ্গক লঙ্ঘিল,
কম্পে বসুমতী আই॥
সমুদ্ৰৰ কুলে, সোনাৰ আন্দোলে,
সসৈন্যে আছন্ত চাই।
মনত হৰিষে, বানৰে বোলয়,
এবেসে পাইলো উপাই॥
খণ্ড খণ্ড কৰি, ৰামচন্দ্ৰ হৰি,
সেতুক কাটিয়া থৈলা।
এহি চল কৰি, কেহোয়ে নেযাই,
বানৰে উপাই পাইলা॥
হুয়া শাৰী শাৰী, কৰে ধৰাধৰি,
হাঁসে ৰঙ্গে গীত গাই।
মনত হৰিযে, বানৰে নাচই,
হাঁসে হাতে তালি বাই॥
সুগ্ৰীৱ বোলন্ত, শুনিয়ো লক্ষণ,
সেতু বন্ধ নকৰিলে।
আন বুদ্ধি নাই বায়ুৰ পুতাই,
সবাহাঙ্কে নাৰাখিলে॥
পদ।
লক্ষণে বোলন্ত বাপু শুনা হনুমান।
তুমি বিনা আমাৰ বান্ধৱ নাহি আন॥
প্ৰভু ৰাঘৱৰ কাৰ্য্য সাধিয়ো সত্বৰ।
হেন জানি বাপু তই সেতুবন্ধ কৰ॥
