ভিণ্ডিবিৰ নাদ কৰে পৰম প্ৰমোদ।
তাক দেখি বীণা বাদ্য কৰিলা নাৰদ॥
অন্তৰ্য্যামী ভগবান সকল জানিয়া।
আইস নাৰদ শিৱ বোলে ডাক দিয়া॥
প্ৰভুৰ মধুৰ বাক্য শুনি আচম্বিত।
সহস্ৰে সহস্ৰে শিবে বেঢ়ি চাৰি ভিত॥
লক্ষে লক্ষে নাৰদেও বীণ হস্তে কৰি।
বেঢ়িল সিবোৰে দেখি বিস্মিত মুৰাৰি॥
ভয় পায়া সদাশিৱে পুট কৰি কৰ।
পঞ্চাননে স্তুতি কৰে হেৰিয়া অম্বৰ॥
ৰাম নিৰঞ্জন প্ৰভু ব্ৰহ্ম সনাতন।
স্থাৱৰ জঙ্গম ময় নমো নাৰায়ণ॥
নমো নিৰাকাৰ প্ৰভু নমো তেজময়।
নমো জ্যোতিৰ্ম্ময় প্ৰভু নিৰ্লেপ আশ্ৰয়॥
সত্ত্ব ৰজ তম প্ৰভু তিনি গুণধাৰী।
সবাকো তেজিয়া ত্ৰিসি বেদঅধিকাৰী॥
সহস্ৰেক শিৱ নাশ হৱো লোম কুপে।
আমি তাক স্তৰন কৰিবো কোন ৰূপে॥
বদনে নোলাৱে বাকা পুট কৰি ভুজ।
কৃপায়ে বিভূতি নাশ দেখি পদাম্বুজ॥
শিৱেৰ স্তবনে হৰি মায়া কৰি নাশ।
চলিলা নাৰদ শিৱ পায়া অবকাশ॥
* * *
অন্তৰে থাকিয়া হৰি কৈলা অঙ্গীকাৰ॥
ভাল হৈল আপনে আসিছ শূলপাণি
পবিত্ৰ আলাপ ৰাগ কিছু কিছু শুনি।
আচম্বিত শুনিয়া প্ৰভুৰ অঙ্গীকাৰ।
আলাপিল শিৱে ৰাগ মেঘ যে মল্লাৰ॥
