সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি v2p4.pdf/১৫২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে

ভবানন্দ

হৰিবংশ।

ৰাধাৰ বচন শুনি দেৱ নাৰায়ণ।
কহিতে লাগিলা তাৰ যত বিবৰণ॥
শুন প্ৰাণেশ্বৰী যে পুছিলা বাক্যৰস।
যেমতে যমুনা হৈল মোৰ বাক্যবশ॥

নাৰদৰ চিত্ত হৈল অহঙ্কাৰ বল।
পবিত্ৰ আলাপি ৰাগ গীত গাৱে ভাল॥
বীণা বজাইতে গৈলা কৈলাস শিখৰ।
শিৱৰ সাক্ষাতে গীত গান্ত মুনিবৰ।॥

মুনিয়ে বোলন্ত শুনা দেৱ ত্ৰিলোচন।
মোৰ সঙ্গে ৰাগ ধৰে নাহি হেন জন॥
শিৱে বলে চল যাই বিষ্ণুৰ পুৰিত।
তাহান সাক্ষাতে গিয়া গাও ভাল গীত॥

আমিও যাইবো মুনি তোমাৰ সঙ্গতি।
বিলম্ব নকৰি মুনি চল শীঘ্ৰ গতি॥
চলিলেক সদাশিৱ নাৰদে সহিতে।
কত গুলা মূৰ্ত্তি লগ পাইলা সেহি পথে॥

কাৰো হস্ত পদ নাহি কাহাৰৰ শ্ৰৱণ।
নাসিকা সহিতে কাৰো নাহিকে নয়ন॥
নাৰদক দেখি তাৰা ধাইলন্ত ত্বৰিত।
মাৰিবাক কাৰ্য্যে তাৰা ধাইলন্ত ত্বৰিত॥

.