এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১২৭৫
শঙ্কৰদেৱ চৰিত্ৰ।
শঙ্কৰে বোলন্ত নাই আত দোষ
শুয়োক মাধৱ তুমি।
যদি দোষ হয় মৰষিবোঁ মই
মাধৱে বেলন্ত আমি॥
নপাৰিবোঁ শুইবে ক্ষেমিয়োক আবে
আৰ নুবুলিবা বাপ।
তোমাঠেৰ বাক্য নকৰিলোঁ জানা
হুইবে মোতো মহাপাপ॥
শঙ্কৰে বোলন্ত কিসক ই বোল
বুলিলা মাধৱ তুমি।
তেবেসে পাপক ভয় কৰিবাহা
যদি ভিন্ন তুমি আমি॥
তোমাৰ আমাৰ নাহি ভিন পৰ
আসা এক লগে শুয়ো।
দিন চাৰি পাঞ্চ মান এহি মতে
অন্যাঅন্তি কৰা দুয়ো॥
মাধৱ নোশোন্ত শঙ্কৰে নেৰন্ত
শুয়োক মোৰ লগত।
শঙ্কৰৰ বাণী বাধিবে নপৰি
মাধৱদেৱে পাছত॥
একে লগে পাৰা দুই খানি শয্যা
আগ পাছ কৰি তথা।
শোৱন্ত লগত শঙ্কৰ দেৱৰ
বুকু সমে দিয়া মাথা॥
শঙ্কৰ শোৱন্ত মাধৱ দিৱন্ত
বস্ত্ৰ ঝাপি তান গৱে।
আপোনাৰ বস্ত্ৰ এক ঝাপ কৰি
শোৱন্ত গৈয়া মাধৱে॥
১৬১
