এতিক্ষণে তোক মাৰিবাক পাৰো,
নভৈল আজ্ঞা ৰামৰ॥
শুনা সভাসদ ৰামায়ণ পদ,
ৰামৰ চৰণে ধৰি।
ৰাম বিনে গান কৃপালু দেৱতা,
নাহি নাহি তাঙ্ক সৰি॥
পশু পক্ষী নৰ বানৰ তৰিল,
লৈয়া তান গুণ নাম।
কহয় অনন্তে জানি সবেহন্তে,
ডাকি বোলা ৰাম ৰাম॥
ঘোষা–ৰাম ৰঘুনাথ দেৱ, ৰাম ৰঘুনাথ দেৱ, ৰাম ৰঘুনাথ দেৱ।
কৰিয়ে ভকতি দান, তুমি বিনে নাহি আন, তোমাৰ চৰণে কৰোঁ সেৱ॥
ৰাৱণে বোলয় শুন সব পাত্ৰ মন্ত্ৰী গণ,
কিমতে কৰিবো দণ্ড আক।
যেন এক চিহ্ন ৰয় ৰামে দেখি দুঃখ পায়,
সেহি দণ্ড কৰিবো ইহাক॥
সবেহন্তে বোলে ৰায় বানৰৰ লাজ প্ৰায়,
সমস্তে অঙ্গতে গ্ৰষ্ট হুই।
কাললৈকো সাঞ্চ ৰৌক তৈল ঢালি কাপোৰক,
মেঢ়ায়া লাঙ্গুলে দিয়ো জুই॥
খলখলি হাসি সিতো বোলে ভাল বুদ্ধি ইতো,
লগাইলে লালে জুই তাৰ।
গলত লগায় ডোল আগে পাছে কৰি ৰোল,
ৰাক্ষসে গেল থানে থান॥
হনুমন্তে কৰি মায়া ক্ষীণকৰি নিজ কায়া,
ডোল হোসকাইলন্ত গলৰ।
হস্তৰ প্ৰহাৰ ছাৰি তাকৰ মুকুতি মাৰি,
ডেএ চৰিলন্ত দৌলিবৰ॥
