সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি v2p3.djvu/৩০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮৪৯
চণ্ডী।

দুৰ্গাৰ চৰিত্ৰ পদ পৰম মঙ্গল ।
এহি কথা শুনি কৰা চিত্তক নিৰ্ম্মল॥
বিৰচিলা দ্বিজ ৰঙ্গনাথ চক্ৰবৰ্ত্তি।
দুৰ্গা দুৰ্গা ঘুষি সদা সাধিয়োক গতি॥


চণ্ডী।

মেধষ বদতি কথা শুনা নৰেশ্বৰ।
মহিষ ভৈলন্ত যদি ৰাজা অশ্ববৰ॥
দেৱৰ ঈশ্বৰ যদি হৈল পুৰন্দৰ।
যেন পূৰ্ব্বকালে যুদ্ধ ভৈলা পুৰান্দৰ॥
মিলিলা দুৰ্ঘোৰ যুদ্ধ দেৱ অসুৰৰ।
নাহিকে উপমা পুনু শতেক বৎসৰ॥
সেহি যুদ্ধে বলৱন্ত অসুৰ সকল।
সাবশেষে জিনিলন্ত দেৱতা সকল॥
সমস্ত দেৱক যিনি মহিষ অসুৰ।
লৈলা দেৱতাৰ ইন্দ্ৰপুৰি সুৰপুৰ॥
তাত পৰাজিত হুয়া যত দেৱগণ।
ব্ৰহ্মাক আবৰি সবে কৰিলা গমন॥
তথাকে গৈলন্ত যৈত আছে হৰিহৰ।
কহিলা বৃত্তান্ত সবে আগে তাসম্বাৰ॥
কহিলা বৃত্তান্ত যত দেবে মহিষৰ।
দেৱতাৰ পৰাভব কহিলা বিস্তৰ॥
দেৱগণে বোলে দুয়ো শুনাহা কাহিনি।
আমাক মহিষাসুৰে ঘোৰ ৰণে জিনি॥
কাঢ়ি লৈলা আমাৰ সমস্তে অধিকাৰ।
হৈলেক মহিষাসুৰ দ্বিতীয় পুৰন্দৰ॥
সূৰ্য্যক খেদাই সূৰ্য্য পদ কাঢ়ি লৈলা।
যমক খেদাই সেই অধিকাৰী ভৈলা॥