পৃষ্ঠা:অসমীয়া লৰাপাঠ দ্বিতীয় ভাগ.djvu/৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

[ ৫ ]

ধ্ব সাবিত্ৰী বড় সাধ্বী আছিল৷
ম্ব শোকান্বিত লোকক প্ৰবোধ দিয়া।
ল্ব বিল্বফল গ্ৰহিণী ৰোগলৈ ভাল৷
শ্ব ঈশ্বৰক ভয় কৰিবা৷
স্ব স্বৰূপ কথা কবা৷
হ্ব জিহ্বাৰে সোৱাদ পোৱা যায়৷
ক্ষ্ব ইক্ষ্বাকুৰ বংশত ৰাম উপজি ছিল৷

ন ফলা।

গ্ন ঘ্ন ত্ন প্ন ম্ন শ্ন স্ন হ্ন, হ্ন৷
গ্ন কোনো কোনো মানুহে সকলো কামলৈ শুভ লগ্ন বিচাৰি ফুৰে৷
ঘ্ন বিবেচক মানুহে মহা বিঘ্নকো এড়াব পাৰে৷
ত্ন যত্ন নকৰিলে কেতিয়াও ৰত্ন পোৱা নে যায়৷
প্ন অল্প ধতুৱা মানুহৰ স্বপ্ন দেখি এই তত হেৰায়৷
ম্ন নিম্ন ভূমিত নানা বিধীয়া ঘাঁহ হয়৷
শ্ন ? এই চিনে প্ৰশ্ন বুজায়৷
স্ন ভাই ভনীক স্নেহ কৰিবা৷
হ্ন জাহ্নবী নৈৰ পানী পবিত্ৰ বুলি কয়৷