পৃষ্ঠা:অসমীয়া লৰাপাঠ দ্বিতীয় ভাগ.djvu/৭

[ ৩ ]

ৰ ফলা।

ক, ক্ৰ	গ্ৰ	ঘ্ৰ	ত্ৰ, ত্ৰ	দ্ৰ	প্ৰ
ভ্ৰ, ভ্ৰ	ম্ৰ	ব্ৰ	শ্ৰ	হ্ৰ।

ক্ৰ	ক্ৰোধৰ নিচিনা ৰিপু নাই।
গ্ৰ	কাৰো গলগ্ৰহ হই নে থাকিবা।
ঘ্ৰ	সময় বতাহৰ নিচিনা শীঘ্ৰে উড়ি যায়।
জ্ৰ	যি মানুহৰ দয়া ন৷ই, তাৰ হৃদয় বজ্ৰময়।
ত্ৰ	অকপটায়া মিত্ৰক মাথোন পতিযাবা।
দ্ৰ	ভদ্ৰ মানুহৰ লৰাইও বিদ্যা নিশিকি অভদ্ৰ হয়।
প্ৰ	যি মিচা কথা কয় সি তাৰ প্ৰতিফল পায়।
ভ্ৰ	ভ্ৰম নেহোৱা মানুহ পাবলৈ টান।
ম্ৰ	আম্ৰফল খাবলৈ ভাল।
ব্ৰ	মনৰ গতি বড় তীব্ৰ।
শ্ৰ	নিৰাশ্ৰয়ক আশ্ৰয় দিবা।
স্ৰ	দহ শই এক সহস্ৰ।
হ্ৰ	মৰু হ্ৰদত কোনো জীৱ থাকিব নোৱাৰে।