পৃষ্ঠা:অসমীয়া লৰাপাঠ দ্বিতীয় ভাগ.djvu/১৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

[ ১১ ]

স্প স্পষ্টকৈ কথা কবা৷
ষ্প পলাশ পুষ্পৰ গোন্ধ নাই৷
স্ফ যৌৱন প্ৰস্ফুটিত ফুলৰ নিচিনা৷
ষ্ফ মূৰ্খ মানুহৰ জনম নিষ্ফল৷
দ্ব দুঃখত যি উদ্বিগ্ন ন হয় সেই এই মহৎ৷
দ্ভ সকলোৰে সইতে সদ্ভাব ৰাখিবা৷

ল্ক ল্গ ল্প গ্দ গ্ধ দ্ধ ড়্গ ক্ত প্ত।
ল্ক মাছৰ বাকলিক শল্ক কোৱা যায়৷
ল্গ ফাল্গুন মাহত জাৰ লাহে লাহে কমি আহে৷
ল্প নিতৌ অল্প অল্পকৈ পঢ়িলেও বহুত পঢ়া হয়৷
গ্দ কাকো কোনো বস্তু দিম বুলি বাগ্দান কৰি পিছত নিৰাশ ন কৰিবা৷
গ্ধ খলুৱা মানুহৰ কথাত মুগ্ধ ন হবা৷
দ্ধ সদাই শুদ্ধ মনেৰে থাকিবা৷
ড়্গ গঁড়ৰ নাকৰ ওপর পিনে এটা খড়্গ ওলায়৷
ক্ত ভক্তি ন হলে মুক্তি ন হয়৷
প্ত সোৱাদ বস্তু খালে জিহ্বাৰ তৃপ্তি হয়৷