এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৬
অদ্ভুত ৰামায়ণ।
পাছে বসুমতী দ্বাৰ নিৰোধ কৰিল।
নাগবীৰ গণ বাহিৰত ৰক্ষা দিল॥৩৭৯
মাৰুতি আসিল সবে জনাজনি ভৈল।
নাগ ৰাজগণে মুণ্ড ঘুমাইবাক লৈল॥
অনন্তৰ ভয় মুখে বোলে গৰ্ব্ববাক।
কৈৰ হনুমন্ত কোনে দেখাইবে আমাক॥৩৮০
বানৰ সহিতে যুদ্ধ কৰিবাক লাজ।
শুনিয়া হাসিবে যত নাগিণী সমাজ॥
আমাক যুঝিয়া এড়াই যাইবে কাৰ বাপ।
বাৰব বহ্নিত যেন পতঙ্গৰ ঝাপ॥৩৮১
কন্যা বেশী হনুমন্তে গুণে মনে মন।
জনা জনি ভৈল দেখো মোৰ আগমন॥
কিমতে জানিল আক নপাও খুজিয়া।
এক কথা মনে ময় আছোহোঁ শঙ্কিয়া॥৩৮২
যখন সীতাক মই দৰশন পাই।
কৰিবে লাগিলো স্তুতি চৰণক চাই॥
লৱ কুশ দুই ভাই মন্দ মন্দ হাসি।
মোক ঘনে ঘনে চাই কটাক্ষ বিলাসি॥৩৮৩
অন্যো অন্যে কৰ্ণে কিবা জপিলেক বাণী।
নিশ্চয়ে জানিলো চিনিলেক দুয়ো প্ৰাণী॥
