সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:অসমীয়া অদ্ভুত ৰামায়ণ.djvu/৭২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭০
অদ্ভুত ৰামায়ণ ৷

পৃথিবী বোলন্ত কথা শুনিয়োক আই।
কেহো জন অ্যাসিবে নপাৰে ইতেঠাই॥ ২৮৮
ইথানক প্ৰতি একো দিশে পথ নাই।
দিয়া আছো পথ মই তোমাকেসে চাই॥
সেহি পথ এতিক্ষণে নিৰোধ কৰিব।
কেনমতে বায়ুসুত ইথানে পশিব॥২৮৯
অযুতাৰ্দ্ধ যোজনৰ অধে উৰ্দ্ধে ডাঠ।
এত মহী খানি কোনে কৰিবেক বাট॥
হেন শুনি সতী বৰ আনন্দিত ভৈল।
গোঁসানীৰ আজ্ঞা পায় বালুকীও গৈল॥২৯৩
দেবীৰ আদেশ সাতো পাতালত কৈল।
সীতাৰ দোহাই আজ্ঞা বাধি বাধি গৈল॥
নাগ দৈত্য দানব আসিল নিৰন্তৰ।
আনো দেনাগণ আসি ভৈল একতৰ॥২৯১
কতো কতো নগৰৰ ভিতৰ পশিল।
সাবহিতে গোঁসানীৰ আজ্ঞাত বহিল॥
পঞ্চম হাজাৰ প্ৰহৰৰ সিতো বাট।
বজ্ৰ পাথৰেৰে ভূমি মাৰিলা কপটি॥২৯২
বৰ সাধিবাক যিতো সিথানে পশিল।
ওলাইবে নপাৰি সবে ভিতৰে বহিলা॥