সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:অসমীয়া অদ্ভুত ৰামায়ণ.djvu/১৪০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩৮
অদ্ভুত ৰামায়ণ।


ৰামক সেবিতে দদা আছিলেক সতি।
তথাপি মিলিল ঘোৰ হেনসে দুৰ্গতি॥
বিশেষত দেখ ইতো অনিত্য সংসাৰ
সুহৃদ বান্ধৱ যত পুত্ৰ পৰিবাৰ॥৫১৬
কাৰ কোন ইষ্ট মিত্ৰ পিতৃ মাতৃ ভাই।
কালৰ বেগত সবে হয় এক ঠাই॥
যেন তৃণ কাষ্ঠ য় নদীৰ বেগত।
সংযোগ হোৱয় আসি একই স্থানত॥৫৫৭
ক্ষণেকতে অন্তৰে জলৰ বেগ পাই
সেহিমতে কালে পুনু জীবক চলাই॥
কোন জন সংসাৰত একত্ৰে আছয়।
বিচাৰ কৰিয় তাক নেদেখোহো ময়॥৫৫৮
বলেবা বুদ্ধিয়ে মন্ত্ৰৌষধাদি কৌশলে
কালক বাৰণ কৰা নাযাই কেবলে॥
যদি বোল সিতে কাল আছে কোন ঠাই।
কি কাৰণে কৰে সিতো এমত অন্যাই॥ ৫৫৫৯
সবে হন্তে মিলিয়া তাহাক বেঢ়ি ধৰো
প্ৰাণী হত্যা কৰি তাৰ প্ৰতিকাৰ কৰো॥
বিচাৰিবে তাঙ্ক নলাগয় আন ঠাই।
চিনন্তা সকলে জানা সমাপতে পাই॥৫৬৭