সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:অসমীয়া অদ্ভুত ৰামায়ণ.djvu/১২৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২৩
অদ্ভুত ৰামায়ণ।

দুলড়ি॥

 
পাছে বসুমতী মাৰুতি সহিত,

কৰি হেন সম্ভাষণ।
বিদ্যাবিলাসিনী, পুৰত তখনি,
ভৈলা যাই উপসন্ন॥
হনুমন্ত আইল, সবে বাৰ্ত্তা পাইল,
ভয়ে ভৈল কল্পমান।
মাৰিবে শঙ্কাই, গৈলেক পলাই,
পাইলা গোসাঁনীৰ স্থান॥৫১৪
শুনা বোলো আই, মিলিল অপাই,
যিতো বীৰ হনুমান।
যত বীৰ মান, কৰিয়া নিৰ্য্যাণ,
আসি আছে ইতো স্থান॥
আমাক মাৰিব, তোমাসাকো নিব,
হেনয় চিন্তিয়া আছে।
ৰক্ষাৰ উপাই, চিন্তিয়োক আই
সুহি কি কৰিবা পাছে॥৫১৫