নিমি ৰজাৰ কাহিনী
ভাগৱত হিন্দু ধৰ্মৰ এখনি মহৎ ধৰ্ম পুথি। ভাগৱতত থকা আখ্যানবোৰে মানুহৰ উপকাৰ সাধি আহিছে। কিয়নো এই আখ্যান পঢ়িলে বা শুনিলে মানুহৰ পূণ্যসাধন হয়। ‘নিমি ৰজা’ ভাগৱতৰে এটি আখ্যান।
অতি পুৰণি কালৰে পৰা ভাৰতবৰ্ষত অনেক ৰজাই ৰাজত্ব কৰি আহিছে। এবাৰ নিমি নামৰ এজন বৰ সৎ আৰু ধাৰ্মিক ৰজাই ৰাজত্ব কৰিছিল। তেওঁ মানুহৰ সুখ-দুখৰ খবৰ ৰাখিছিল আৰু প্ৰজাসকলক নিজৰ সন্তানৰ নিচিনাকৈ আদৰ যতন লৈছিল।
এবাৰ নিমি ৰজাই বৰ দীৰ্ঘ দিনীয়াকৈ, একেবাৰে এহেজাৰ বছৰীয়াকৈ এটি যজ্ঞ পাতিবলৈ মন কৰিলে। সেই দিনত সকলো শ শ বছৰ জীয়াই আছিল। যজ্ঞৰ সকলো আয়োজন কৰি তেওঁ বশিষ্ঠ মুনিক পুৰোহিত হিচাবে নিমন্ত্ৰণ জনালে।
ইফালে ইন্দ্ৰ দেৱতাইও পাঁচশ বছৰীয়াকৈ এটা যজ্ঞৰ আয়োজন কৰি বশিষ্ঠ মুনিক যজ্ঞৰ কাম সমাধা কৰিবলৈ নিমন্ত্ৰণ কৰিলে।
বশিষ্ঠ মুনিয়ে নিমি ৰজাক ক’লেহি, তেওঁ ইন্দ্ৰৰ যজ্ঞ সমাপন কৰি তেওঁৰ যজ্ঞৰ কাম
