সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:অনুচ্চ আৰ্তি.pdf/৫৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

যাত্ৰা

হিমালয়ৰ নামনিৰ পূব দেশৰ
অখ্যাত এক কবিয়ে
তোমাক কৰিব খোজে লগ
প্ৰিয় কবি নেফটালি ৰিকাৰ্ড’ ৰেইজ বাচআলট’
কবিতাৰে জোৰা দিয়া তুমি মনৰ বাগিছা

শিৰত এণ্ডিজৰ শিলৰ কিৰীটি
পথানত প্ৰশান্তৰ নীলাভ জলধি
তোমাৰ কবিতাক যি কৰে আপডাল
মানুহৰ নীলা, সেউজীয়া আৰু মুগা বৰণীয়া
দুখৰ আভাই
সেই চিলিলৈকে মোৰ সপোন যাত্ৰা।

আমাৰ দেশৰ পাটকাই পাৰ হৈ
কিছুদূৰ অৰণ্য ফালি উজাই গলেই পোৱা
ইৰাৱতীৰ পাৰত তুমি
বাহৰ পাতি থকাৰ কথা
গমেই নেপালোঁ
তেতিয়া গাঁৱৰ বাঁহনিখনেই আছিল
মোৰ পৃথিৱীৰ সীমা।

যাওঁতে চাই যাম ইস্তানবুলৰ পোতাশালত
আয়ুস শেষ হ'ব ধৰা পেঞ্চিলডালেৰে
নাজিমে কেনেকৈ লিখে কবিতা
লগতে
জলফাই বননিৰে আবৰা
তোমাৰ পূৰ্বজ অভিযাত্ৰীৰ দেশ স্পেইনৰ
গুৱেৰ্নিকা চহৰ।

৫৪ / অনুচ্চ আৰ্তি