পৃষ্ঠা:অনুচ্চ আৰ্তি.pdf/৪৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

ডিফুৰ পাহাৰী ডেকা ৰামচিং ৰংফাৰ
হাঈমুৰ অসমীয়া পদাৱলী
কৰা শেষ হ’লনে তোমাৰ
লুইতৰ বালিত বিনাই ঐনিতম
মজিয়াত ভকেভকাই কুটুমৰ তেজ।

মঙ্গলদৈৰ সহযাত্ৰী ইন্দ্ৰকান্ত কোঁচ
তোমাৰ চামুৰাই কলিজাটো আছেনে আজিও জ্বলি
পুৱাৰ বেলিৰ দৰে দগ্‌‌মগাই
কোক্‌ৰাঝাৰৰ মনেশ্বৰ ব্ৰহ্মৰ প্ৰাণৰ চিফুঙে
আছেনে গাই দোকমোকালিৰ গান
তোমালোক কাৰো যে একো খবৰ নাই!

কথা আছিল ডাঁৰৰ বাতৰি ডাঁৰে দি থকাৰ
কথা আছিল নিমাতী ওঁঠত আখৈ ফুটোৱাৰ
কথা আছিল শিল আৰু ফুল হোৱাৰ।

ডাঠ আতচী কাচৰ চকুত ভাহি থাকে মোৰ
অহৰহ অনৰ্থৰ কুটিল গণিত এতিয়া
ৰিংটো হলে কাণত বাজি আছে আজিও
গগণাৰ গুণা হৈ
শুনানে তোমালোকেওঁ গুম্গু‌মনি?

৪৪/ অনুচ্চ আর্তি