পৃষ্ঠা:অনুচ্চ আৰ্তি.pdf/৪৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

সোঁৱৰণ

তোমালোক সকলো আছানে কুশলে
পোৱা নাই বহুদিন কোনো খবৰ
তোমালোকে এতিয়াও বুকুৰ খোৰোঙত ফুৰানে কঢ়িয়াই
আমাৰ আমঠুত গজা
সুমধুৰ সপোনৰ সৌধ?

ৰংছঙীৰ ৰতন মাঝি
বাগিছা তোমাৰ আছেনে আজিও সেউজীয়া হৈ
মাদলৰ শব্দত উঠেনে কঁপি
বনুৱা গাভৰুৰ হিয়া শিৰীশপতীয়া?

আন্ধেৰীৰ বীৰধন ৰাভা
আনিলানে নতুনৰ আভা
পথহীন তোমাৰ নিচলা গাঁৱলৈ যোৱা
পথটো নতুন চানেকীৰে হ’লনে গঢ়া?

চিৰাজুল হোছেইন, ন–কছাৰীৰ
বাৰটোল্ড্‌ ব্ৰেখট্‌, হেনৰিক ইবচেন্‌
অনুবাদ হ’লনে তোমাৰ শেষ
ভাবীকালৰ ভাৱৰীয়া ৰৈ আছে ছোঁ-ঘৰত
নেজানি নিৰ্দেশ।

খবৰ নেপাওঁ একো ছবিৰে কবিতা লেখা
শৰাইঘটীয়া ডেকা ৰুবুল লহকৰ
আৰু একাবেঁকা পথৰ মানচিত্ৰ অঁকা
লখিমীপুৰৰ নাবিক নৰেন বৰাৰ।

অনুচ্চ আর্তি/ ৪৩