সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:অনুচ্চ আৰ্তি.pdf/১১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

চৰাইদলনি

পুৱাৰ আজান দিয়া পক্ষী
শুই আছা কপালত ৰঙা তিলক পিন্ধি
শিতানত তেজৰ ফুলাম গাৰু
ওপৰত এআকাশ চন্দ্ৰতাপ।

কোনেও আমনি নকৰিবা
গৰ্ভিণী কাতিৰ পথাৰক
উচুপিব দিয়া
শোকত অবনত নৈক
গাব দিয়া বিষাদ সঙ্গীত
অপহৃত ওঁঠত ফুটিব দিয়া
ক্ৰুদ্ধ নিনাদ৷

পূবৰ ৰঙা মেঘ!
চামৰ বৰেপীৰাত তেজেৰে ধোৱালে গা
চকুলোৰে চেলেং গাতে পিন্ধি ল’লা
লাই হালে-জালে বা।
এদিন
ময়ো দুৰন্ত মেঘ হ’ব খুজিছিলোঁ
শুকান বুকুৰ বেদীত
জ্বলি আছে এতিয়াও
অনিৰ্বাণ শিখা।
শীৰ্ণ দুহাত আকাশলৈ দাঙি
আকৌ এবাৰ চিঞৰি উঠিলোঁ আজি
তোক বৰ ভালপাওঁ
বৰ ভালপাওঁ আই।

অনুচ্চ আৰ্তি/১১