এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮৭
অজামিল উপাখ্যান
বিষ্ণুৰ পৰম প্রিয় ভকত বান্ধৱ।
ভকত জনৰ মহা সুহৃদ মাধৱ॥
তাহৰ কাষক গৈলে হুইবি লণ্ড ভণ্ড।
চক্রে কাটি তেখনে কৰিবে খণ্ড খণ্ড॥
জানিয়া ফুৰিবি দুত আপোনাক মানি।
যথাত নুশুন কৰ্ণে হৰি নাম ধনি॥
শ্ৰৱন কীৰ্ত্তন যৈত নাহিকে প্ৰচাৰ।
সেহিসে স্থানত দুত কৰিবি নিবাস॥
কহিলোহো হিত আৰ এৰিবি সংশয়।
আপোনাক ৰাখিয়া কুৰিবি দুত চয়॥
কদাচিতো বৈষ্ণৱৰ নচাপিবি পাছ।
মোৰ বাক্য নকৰিলে হুইবি সৰ্ব্বনাশ॥
মই তোমাসাক দুনাই দুনাই দেয়ো হাক।
আপুনি বৰ্ত্তিবি তেবে ৰাখিবি আমাক॥
বৈষ্ণৱৰ থাইক লাগি নকৰিবি গতি।
এহি বুলি দুতক শিখাইল প্রতি প্রতি॥
শুনা সভাসদ পদ মহা ভাগৱত।
অনুমাত্ৰো সাৰ নাই ইটো সংশাৰত॥
মায়াময় বিষয়ত মৰিলাহা মজি।
মিছাতে গৰালা কাল কৃষ্ণক নভজি॥
